Ey Tarih, Her Yanım Kasaplar Deresi’dir.. Beni tanı!
Kürdistan ve Kürtler’in tarihi, zalimlerin zulm talimi yaptığı toprakların çığlığıdır. Horasan’dan(Parthia’dan), Halys Kavsine (Kızılırmak), Kappadokya’dan Kilikya’ya, Zagroslar’a varıncaya kadar kan kokar Kürdistan..
Kürdistan’ım Ben Ey tarih! Tanı Beni!
Unutulmuş bir tarihim var Benim, talan edilmiş zenginliklerim hala iştah kabartır.
Zilan Vadisi’nde binlerce ÅŸehidim..
Ali Deresi’nde katliam tanığı.
Kasaplar deresiyim Sêrt’in baÄŸrında.. Toprağım orada örtmüş yüzlerce bedenli “ilk kurÅŸun” kahramanı Mahsun Korkmaz’ımı..
“Bir “hok”um, “dol”um, vadiyim 4. Ordu’da, Van’da”.. Bedenime girmiÅŸ 33 kurÅŸunla kirli ellerin kurbanı..
Dersim’de Munzur’um ben.. Çolîg’de Murat Vadisi..
Bir yanım düşmandır.. Öte yanım ihanet..
Zap’ım istilacıya “onbinlere ric’atı”nı yaÅŸatan Ben’im!
Derê Lacî’de binlerce ÅŸehit..
Kürdistan’ım Ben ey Tarih Tanı Beni!
Dim Dim Kalesin’nde onbinler’e kafa tutan Xanê Çengzêrrînim Ben.
Baradostî’yim, Tergeverî’yim, Mergeverî’yim, Ûşnû’yum..
Abbasê Farsî’nin düşman bellediÄŸi Xan..
Orada,
Onbinlerce ÅŸehidim Ben, Zagroslar’daki kuytu bir “Kasaplar Deresi”nde.
Topraklarım kanla yoğrulmuş..
Az mıdır Alamut kahramanlarım.. MoÄŸol KaÄŸanı hilekar Cengiz’in Hilekar oÄŸlu, iç ihanet olmasaydı vurabilir miydi Ben’i..
Gidin sorun Alamut Çayı’na, ne kadar ÅŸehidimi yuttu anlatsın size.
Horasan’da ya da tarihte koduÄŸum adla Parthia’da, Zerdüşt’ü kaybettiÄŸim AteÅŸ Mabedi’nde Turani talancı sürülerine karşı duran da Ben’im..
Zap’ta yüzlerce Gerilla siper etti göğsünü hayasız akıncılara.
Gidin sorun Gurbetelli’yi anlatsın size..
Zagroslar’da Lezgîn, Nam-ı diÄŸer Zagros’un efsanevi direniÅŸini duydunuz mu?
Hani O, düşmanı önüne katmışken ardından gelen ihanet bulaşığı kişiliklerin kurşunları ile anıtlaşan komutanı bilir misiniz?
Gaddar bir kışın iki ayında yiyecek hiç bir şey bulamadan baharı yakalayan o iki genç bayanı duymuşluğunuz var mı?
12 Yaşında elinde silahla toprağımı öpen küçük şehidi bil! Bil de irkil!
Kürdistan’ım Ben ey Tarih Tanı Beni!
Lice-1996’daki komutan Åžehit Cemal’i, Nam-ı diÄŸer Mahmut Gül’ü göreniniz var mı?
Hani “yapraklar açana dek” Kara Kuvvetleri ile, 20 kobrası ile, çok sayıda savaÅŸ uçağı ile, maalesef Ä°srailli pilotları ile, tankları ile, caÅŸları ile yüzbinlik bir güce karşı çarpışan yiÄŸidi,
Ve 300 kişilik bir Gerilla yoldaşını..
Ya “Harunê min westiyayê” diye stranlaÅŸtırılan Hüseyin Özbey’i bilen bilir..
Zagroslar’dan tutun Çolîg’e kadar ayak basmadık kaç karış toprak var bu komutanın?
Ah Ahmed Repo, Ah!
Keşke seni hiç görmeseydim.
Vücudunda kurşun girmedik yer kalmayan bu kahramandan korkmayan düşman çılgın olmalı.
Başarmadığı görev bilinmez bu köy çocuğu yiğidin..
O da benim bağrımda şimdi..
Bilmiyor musunuz bu kahramanlık ötesi insanları? Elinize hiç mi almadınız bir ÅŸehitler albümünü? O halde siz sadece nefes alıp tabiatı tüketiyorsunuz.. Alın bir Gerilla’yı karşınıza.. KonuÅŸun O’nu ve Onlar’ı.. Ya da bir albüm edinin, hatim indirir gibi huÅŸu içinde okuyun...
Kürdistan’ım Ben.. Onları Ben bastım baÄŸrıma..
Ah şu mart ayı..
Dün ayın 28’i idi. Yani Mahsun Korkmaz’ın Ben’imle, Kürdistan ile düğün günü idi.
Yarın ayın 30’u.. Kadî KardeÅŸi Seyfi ve yeÄŸeni Sadri baÄŸrıma basıldılar.
Dersim’de tofan olup düşmanın tepesine inen Zilan’ı.. Newroz çıralarını... Çolîg’in Şêx Hüseyn’ini, Hemu Sîya’sını, Rodi’sini, Sıddıq’ını, Yado ile Sevgili Telli’sini bil! Unutma..
Kürdistan’ım Ben ey Tarih! Tanı Beni!
2011-03-29
A Sirac Kekuyon